بررسی اثر ا- متیل سیکلو پروپن و نانو زئولیت‌های حاوی پرمنگنات پتاسیم و تیمار توأم آنها در افزایش ماندگاری و کیفیت سیب قرمز و زرد لبنانی

سابقه و هدف: با توجه به تولید انبوه سیب در ایران، با استفاده از فناوری‌های مؤثر بسته‌بندی و انبارداری می‌توان از ضایعات این میوه ارزشمند جلوگیری کرد. نظر به نقش مؤثر اتیلن در افت کیفیت سیب،این پژوهش با هدف بررسی اثر کاهش اتیلن در بهبود کیفیت دو رقم سیب تولیدی ایران طی انبارداری، انجام شد. مواد و روشها: آزمایش به صورت طرح کرت خرد شده در زمان بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار و با استفاده از گرانول‌های حاوی نانو جاذب اتیلن در دو سطح (0 و 10 گرم) و 1- متیل سیکلوپروپن در دو سطح ( ppm1 و 0) بر روی سیب قرمز و زرد لبنانی انجام شد. نمونه‌ها در انبار با دمای 5/0± درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90% به مدت 5 ماه، قرار گرفت. ارزیابی کیفی نمونه‌ها (شامل افت وزن، سفتی بافت، pH، اسیدیته و کل مواد جامد محلول) قبل از انبار و هر ماه یک بار انجام شد. ویتامین ث نیز در ابتدا و انتهای انبارداری تعیین شد. یافتهها: مقایسه میانگین‌ها نشان داد کمترین pH (39/4)، بیشترین اسیدیته (31/0 درصد)، پایین‌ترین مواد جامد محلول (28/14 درصد)، بیشترین سفتی بافت (2N/m54/17)، پایین‌ترین میزان کاهش وزن (10/3 درصد) و بالاترین مقدار ویتامین ث (1g-100mg/27/6) مربوط به تیمار توأم 1-MCP و جاذب اتیلن بود و برعکس بیشترین pH (60/4)، کمترین اسیدیته (25/0 درصد)، بیشترین مواد جامد محلول (1/15 درصد)،کمترین سفتی بافت (2N/m30/14)، بیشترین میزان کاهش وزن (51/3 درصد) و کمترین مقدار ویتامین ث (1g-100mg/26/5) مربوط به تیمار شاهد بود. نتیجه گیری: استفاده از 1-MCP و نانوجاذب اتیلن به صورت همزمان اثر بهتری در حفظ کیفیت هر دو رقم سیب، نسبت به استفاده از هر کدام به تنهایی داشت. رقم قرمز به علت سفتی بافت بالاتر و ظاهر تازه‌تر قابلیت انبارمانی بهتری از رقم زرد نشان داد. واژگان کلیدی: پرمنگنات پتاسیم، جاذب اتیلن، سیب، نانو زئولیت، 1- متیل سیکلوپروپن